لخته های خون روی ایوان ریخته

باد بال و پرها را زیر باران ریخته

 

باد آمد خاطرات کهنه ای همراه خود

در دلم ، پشت دیوار زندان ریخته

 

باد آمد بوی یک عطر قدیمی با خودش

بین شهر و کوچه ها و دور میدان ریخته

 

چون درختی سبز بودم ... بی تو انگار

برگ هایم مثل فصل زرد آبان ریخته !

 

 دوریت چنگیز شد، مرد عاشق پیشه را

بعد خاک و خون کشیدن در بیابان ریخته

 

انگار که بره ای را پاره پاره کرده و

گرگ بی رحم پیش پای چوپان ریخته

 

سوختن سهمم نبود افسوس و بدتر از آن

باد آهش را بر زغال روی قلیان ریخته

 

قهوه و هی قهوه و هی ... دیوانه ام نه؟

شاید عکس چشمت توی فنجان ریخته

                      ( دلخون )